عوارض تنفس با دهان

اگر پس از بيدار شدن از خواب دهانتان خشك مي شود، علت آن خوابيدن با دهان باز است. اگرچه مي توان اين مشكل به ظاهر ساده را با نوشيدن يك ليوان آب برطرف كرد اما مي تواند به بروز مشكلات دنداني در آينده منجر شود. در حقيقت افرادي كه با دهان باز مي خوابند، بيشتر در معرض پوسيدگي دندان ها هستند.

در يك بررسي، پزشكان نيوزلندي سطح PH بزاق ۱۰ فرد سالم را براي مدت چهار روز اندازه گيري كردند. PH مي تواند ميزان اسيدي و قليايي بودن مايعات از جمله بزاق دهان را تعيين كند. همچنين در اين آزمايش از نيمي از شركت كنندگان خواسته شد كه با مسدود كردن مجراي بيني، تنها از راه دهان نفس بكشند.

نتايج به دست آمده نشان داد كه وقتي اين افراد از طريق دهان تنفس كردند، متوسط PH در محيط دهان آنان ۶.۶ بوده كه نشانه اسيدي بودن است.

به گفته پزشكان نيوزيلندي، زماني كه شركت كنندگان مجبور بودند در طول شب از راه دهان نفس بكشند، سطح PH بزاق آنها به ۳.۶ كاهش يافت و اين در حالي است كه وقتي سطح PH به كمتر از ۵.۵ برسد، دندان ها مواد معدني خود را از دست مي دهند.

به طور معمول بزاق، دندان ها را در برابر پوسيدگي حفظ مي كند، اما در صورت كاهش مواد معدني دندان ها، تاثيرات حفاظتي بزاق نيز كاهش مي يابد. باكتري هاي توليدكننده اسيد در فقدان بزاق رشد مي كنند و اسيد بيشتر با تجزيه دندان، موجب پوسيدگي آن و تحريك بافت هاي نرم حفره دهاني مي شود.

متخصصان تاكيد دارند كه توليد بزاق در شب كاهش مي يابد و بنابراين افرادي كه با دهان باز نفس مي كشند، در معرض فزاينده خشكي دهان و پوسيدگي دندان هستند.

وجود پوليپ، مخاط بيني، بزرگي شاخك هاي بيني در بزرگسالان و بزرگي لوزه سوم از عوامل بروز تنفس دهاني هستند.

كودكاني كه به طور مادرزادي سوراخ بيني بسته اي دارند، يا دچار تنفس دهاني ناشي از گرفتگي بيني هستند، از لحاظ تكلم مشكل دارند و تو دماغي صحبت مي كنند كه اين مسئله در شكل گيري شخصيت آنان اهميت خاصي دارد.

تنفس از راه دهان باعث تغيير در فك و صورت فرد مي شود. باز ماندن مداوم دهان باعث مي شود صورت حالت دراز و كشيده پيدا مي كند و افرادي كه در اثر تنفس دهاني داراي فك جلو آمده هستند، در صحبت كردن، غذا خوردن و اداي برخي كلمات دچار مشكل مي شوند.

خشكي مداوم دهان، لثه ها، تنگي فك بالا و مشكلات لثه از عوارض مهم تنفس از راه دهان هستند. زماني كه فرد نتواند به راحتي از بيني نفس بكشد، ناچار است اكسيژن مورد نياز بدن را از راه دهان تامين كند و اكسيژني كه به بدن مي رسد دما و حرارت آن تنظيم نيست و اين مسئله سبب خشك شدن دهان، مشكلات تنفسي و ريوي در فرد مي شود.

افرادي كه نمي توانند به خوبي نفس بكشند، اگر مشكل آنها در داخل بيني و به دليل بيماري هايي مانند پوليپ و التهاب لوزه ها باشد، مي توان با روش هاي دارويي و عمل جراحي اين مشكل را از بين برد.

مصرف سيگار، الكل و اضافه وزن از عوامل تشديد كننده ي تنفس دهاني هستند. عدم مصرف داروهاي آرام بخش و آنتي هيستامين، كاهش وزن و همچنين خوردن شام در اوايل شب مي تواند به كاهش تنفس دهاني در فرد كمك كند. از ديگر عللي كه منجر به تنفس دهاني مي شوند، انحراف بيني و تومورهاي بيني است. همچنين بزرگي بيش از حد لوزه ها نيز منجر به انسداد بيني مي شود.

خشك شدن دهان در اثر تنفس دهاني، نفس كشيدن را سخت كرده و از اين طريق هواي سرد وارد ريه ها مي شود كه اين هواي سرد اسپاسم راه هاي هوايي را در پي خواهد داشت. تنفس دهاني بر روي فرم فك ها و صورت تاثير گذار است.

تنفس دهاني كه خشك شدن دهان را براي فرد در پي دارد، منجر مي شود كه او هر شب از خواب شبانه بيدار شود كه اين خواب ناخوشايند بر روي كارآمدي فرد در طي روز تاثيرگذار است. تمركز و فراگيري را در كودك مختل كرده و از طرفي در افراد بالغ منجر به عصبي شدن و بي حوصلگي به دليل خواب ناكافي مي شود.

تنفس از راه بيني به دليل موهاي داخل آن كه نقش حفاظتي را بر عهده دارند، از ورود اجسام آلرژي زا و اجسام خارجي ممانعت مي كند، اما وقتي تنفس دهاني باشد، اجسام به راحتي وارد ريه شده، عفونت و آلرژي در داخل ريه ايجاد مي كنند.

تنفس دهاني تاثير عمده اي بر روي تكلم ندارد، اما گرفتگي بيني باعث مي شود ترشحاتي در حلق ايجاد شده و صدا خشن شود.

راه هاي درماني در خصوص تنفس از راه دهان اين است كه ابتدا بايد علت توسط پزشك متخصص مشخص شده و سپس درمان انجام شود، براي مثال در صورتي كه علت، انحراف بيني خيلي شديد باشد، بايد انحراف بيني درمان شود.

منبع: عوارض تنفس با دهان