خواص خوراكي ها

حتما شما هم هميشه خود را در آشپزخانه مشغول پخت و پز مي‌كنيد. وجود روغن براي پخت و پز ضروري است. روغن مي‌تواند چربي مورد نياز غذا را تامين كند و از چسبيدن آن به ماهيتابه جلوگيري نمايد. در حاليكه برخي از چربي‌ها مي‌توانند حرارت را تحمل كنند، برخي اينگونه نيستند و اگر حرارت زيادي را متحمل شوند، طعم و مواد مغذي خود را در طي فرآيند پخت از دست مي‌دهند. روغن‌هايي كه مي‌توانند حرارت زيادي را تحمل كنند، براي پخت و پز بسيار عالي هستند. در ادامه مقاله با ما همراه باشيد تا بتوانيد انتخاب مناسبي از روغن‌هاي پخت و پز مورد نياز خود داشته باشيد.

طرح اقدامي

روغن‌ها معمولا نسبت به چربي‌هاي جامد در برابر حرارت تحمل بيشتري دارند. به علاوه، پخت و پز با روغن در مقابل استفاده از كره يا ساير موارد، انتخاب بهتري براي افرادي است كه مي‌خواهند چربي‌هاي اشباع را كمتر كنند.

روغن زيتون

روغن زيتون در برابر ساير روغن‌ها هميشه برنده است و اولين جايگاه را از آن خود خواهد كرد. اين روغن به صورت خام و نپخته نيز طعم بسيار خوبي دارد بنابراين براي آشپزي هم برنده اصلي خواهد بود.روغن زيتون سرشار از اسيدهاي چرب تك غير اشباع بوده و منبع عالي از مواد شيميايي گياهي است كه مي‌تواند در پيشگيري از انواع مختلف سرطان مفيد باشد. در مقايسه با ساير چربي‌ها، تحقيقات انجام شده پيشنهاد مي‌كند كه روغن زيتون فوق بكر مي‌تواند حس سيري بيشتري در فرد ايجاد كند. برخي از تحقيقات اخير نشان مي‌دهد كه رژيم غذايي مديترانه‌اي حتي مي‌تواند ما را خوشحال‌تر كند.روغن زيتون فوق بكر ممكن است در دماي ۳۲۵ درجه فارنهايت بسوزد اما روغن زيتون تصفيه شده مي‌تواند تا دماي ۴۵۰ درجه فارنهايت يا بالاتر را تحمل نمايد. بنابراين اگر در منزل خود روغن زيتون فوق بكر داريد بهتر است آن را براي پخت و پز سرد(مثل سالاد) كنار بگذاريد و از روغن زيتون تصفيه شده براي سرخ كردن يا پختن سبزيجات استفاده نماييد.

روغن كانولا

روغن كانولا به عنوان يك روغن خوب و عالي براي پخت و پز نيز منبع غني از اسيدهاي چرب ضروري همچون لينئوليك اسيد (امگا ۶) و آلفا لينولنيك اسيد(امگا ۳) است. بدن نمي‌تواند به تنهايي اين تركيبات را ايجاد كند بنابراين بايد در رژيم غذايي شما وجود داشته باشد. در حاليكه بيشتر افراد امگا ۶ مورد نياز خود را از رژيم غذايي روزانه دريافت مي‌كنند، اما دريافت امگا ۳ كافي در روز كمتر اتفاق مي افتد. امگا۳ از بروز بيماري‌هاي قلبي جلوگيري مي‌كند. علاوه بر ماهي‌هاي چرب و روغن كانولا، ساير منابع امگا۳ شامل كتان ،گردو و روغن‌ كنف يا همان روغن شاهدانه است.

روغن نارگيل

اين روغن محبوب مي‌تواند دما و حرارت زيادي را تحمل كند بنابراين مي‌توانيد به راحتي از آن براي سرخ كردن مواد غذايي مختلف استفاده كنيد. در حاليكه روغن نارگيل مقادير زيادي اسيد چرب اشباع شده دارد، مطالعات اندكي بر روي آن انجام شده و تركيباتي از اسيدهاي چرب در روغن نارگيل را يافته است كه ممكن است نسبت كلسترول كل بدن را بهبود ببخشد. روغن نارگيل مزاياي بسيار ديگري براي سلامتي بدن دارد و مي‌تواند ابزاري مفيد براي آشپزي باشد. در مورد بوي آن نيز نگران نباشيد. روغن نارگيل بكر ممكن است بوي كمتري داشته باشد.

روغن دانه انگور

اگرچه بيشتر افراد انگور را به خاطر محصولاتي كه از آن تهيه مي‌شود دوست دارند اما روغن دانه انگور براي پخت و پز قلمرو خاص خودش را دارد. مطالعات انجام شده نشان مي‌دهد كه اسيد چرب و آنتي اكسيدان‌هاي موجود در آن براي كاهش وزن موثر است.همچنين اين تركيبات به كاهش تشكيل سلول‌هاي چربي جديد و التهاب كمك مي‌كند. بيشتر مطالعات هنوز در ابتداي كار هستند و در مورد نحوه دقيق مصرف اطلاعاتي نمي‌دهند اما مطالعات و تحقيقات انجام شده نشان مي‌دهد كه اين روغن ممكن است براي كاهش سطح فشار خون مفيد باشد و ضربان قلب را نيز بهبود ببخشد. بنابراين سعي كنيد آن را به سالاد و مواد غذايي خود اضافه كنيد تا سلامت بهتر و بيشتري داشته باشيد.

روغن كنجد

تمامي افرادي كه فشار خون بالا دارند و از آن رنج مي‌برند بهتر است از اين روغن استفاده كنند. اين روغن سرشار از اسيدهاي تك و چند غير اشباعي است و مي‌تواند براي فشار خون بالا مفيد باشد. اين موضوع به خاطر وجود همين اسيدهاي چرب، ويتامين E و سسامين است. اگرچه مطالعات بيشتري نياز است اما محققان اسيدهاي چرب‌ و آنتي اكسيدان‌هاي آن را به افزايش كلسترول خوب خون و كاهش كلسترول بد خون پيوند مي دهند.

ساير روغن‌ها

اگر به دنبال روغن‌هاي ديگري هستيد مي‌توانيد از مواردي همچون روغن آووكادو، آفتابگردان و روغن بادام استفاده كنيد. بيشتر روغن‌هاي گياهي جايگزين، اسيدهاي چرب چند غير اشباع بالايي دارند و مي‌توانند كلسترول خون را كاهش دهند و در نتيجه از بروز بيماري‌هاي قلبي پيشگيري نمايند. اين روغن‌ها كمي گران هستند بنابراين بهتر است به مقدار مناسب از آن‌ها استفاده نماييد.

نتيجه گيري
زماني كه صحبت از به كارگيري روغن‌هاي پخت و پز در رژيم غذايي روزمره به ميان مي‌آيد، تحمل و مقاومت در برابر گرما بسيار مهم خواهد بود. براي اينكه محتواي اسيد چرب اين روغن‌ها باقي بماند و از سوختگي جلوگيري شود از بذر كتان، گردو، روغن شاهدانه و روغن زيتون با كيفيت بالا، فقط بايد به عنوان چاشني يا در سس سالاد استفاده شود، بقيه موادي كه در بالا ذكر شد براي پخت و پز عالي هستند. اگر استفاده از اين روغن‌ها همان چيزي نبود كه به دنبالش بوديد، مي توانيد به عنوان يك كرم مناسب براي دست و صورت خود از آن‌ها استفاده كنيد.

منبع: بهترين روغن پخت و پز - پارال طب

آناناس يكي از ميوه هاي خوشمزه و البته پرخاصيت مي باشد. در اين مقاله به برخي از خواص اين ميوه اشاره شده است، با ما همراه باشيد.

آناناس (نام علمي: Ananas comosus) نوعي ميوه است كه ريشه آن از جنوب برزيل و پاراگوئه است. بزرگي آن ۱–۱٫۵ متر و بزرگي برجستگي روي آن تا ۳۰–۱۰۰ سانتيمتر است.اين ميوه نوعي ميوه چندگانه است.

اين گياه بومي دائمي ناحيه گرمسيري قاره‌اي آمريكا است. ميوه‌هاي خاردار و مطبوع آن از كوبا، پورتوريكو و هاوايي از نظر محصول، آناناس در رتبه اول قرار داد. آب و ميوه‎ي گوشت اين ميوه را به مقدار زياد كنسرو مي‌كنند همچنين در جزاير فيليپين از برگ‌هاي خاردار آن رشته‌هايي به دست مي‌آيد كه با آن پارچه مي‌بافند.

تركيب شيميايي آناناس

ميوهٔ رسيدهٔ آناناس حاوي مواد زير است : ويتامين A، ويتامين C، ويتامين‌هاي گروه B، كلسيم، فسفر، آهن، اسيد سيتريك، اسيد ماليك، بعلاوه ميوهٔ خام و رسيدهٔ آناناس حاوي يك آنزيم پروتئوليتيك بنام بروملين يا بروملائين است كه اولين مرتبه درسال ۱۹۸۱ از آن استخراج شده و در در پايين ساقهٔ آن نيز فراوان است .

كاربرد دارويي آناناس

بروملائين كه از ميوهٔ آناناس به دست مي‌آورند براي درمان بيماري‌هاي زير مصرف مي‌شود: بعنوان ضد آماس پس ازاعمال جراحي دندان، جراحي زنان، جراحي عمومي، براي درمان كوفتگي‌ها، خونمردگي‌ها و زخم‌هاي بعد از تصادفات، آبسه‌ها بكارمي رود.از ميوهٔ آناناس و عصارهٔ آن نيز در گياه درماني درموارد زير استفاده مي‌شود:

قبل از زايمان براي تحريك انقباضات رحم و كوتاه كردن مدت زايمان

درمان زخم‌ها و بيماريهاي دهان

بيماريهاي دستگاه ادراري

بيماري‌هاي زنان

امراض دوران پيري

درمان سوختگي‌

درمان آماس وريدها

خيز يا ورم ريه‌ها

پيشگيري از سرطان‌ها

پيشگيري از بروز زخم‌ها

درمان سينوزيت

درمان حساسيت ها(آلرژي‌ها)

ارزش غذايي آناناس

Pineapple, raw

مواد مغذي در هر ۱۰۰ گرم (۳٫۵ اونس)

انرژي ۲۰۹ كيلوژول (۵۰ كيلوكالري)

كربوهيدرات‌ها ۱۳٫۱۲ g

قندها ۹٫۸۵ g

فيبر ۱٫۴ g

چربي ۰٫۱۲ g

پروتئين ۰٫۵۴ g

تيامين (ويتامين ب۱) ۰٫۰۷۹ ميلي‌گرم (۶٪)

ريبوفلاوين (ويتامين ب۲) ۰٫۰۳۲ ميلي‌گرم (۲٪)

نياسين (ويتامين ب۳) ۰٫۵ ميلي‌گرم (۳٪)

پانتوتنيك اسيد (ويتامين ب۵) ۰٫۲۱۳ ميلي‌گرم (۴٪)

ويتامين ب۶ ۰٫۱۱۲ ميلي‌گرم (۹٪)

اسيد فوليك (ويتامين ب۹) ۱۸ ميكروگرم (۵٪)

ويتامين C ۴۷٫۸ ميلي‌گرم (۸۰٪)

كلسيم ۱۳ ميلي‌گرم (۱٪)

آهن ۰٫۲۹ ميلي‌گرم (۲٪)

منيزيم ۱۲ ميلي‌گرم (۳٪)

منگنز ۰٫۹۲۷ ميلي‌گرم (۴۶٪)

فسفر ۸ ميلي‌گرم (۱٪)

پتاسيم ۱۰۹ ميلي‌گرم (۲٪)

سديم ۱ ميلي‌گرم (۰٪)

روي ۰٫۱۲ ميلي‌گرم (۱٪)

درصدها نسبي‌اند

آلبالو (نام علمي: Prunus cerasus) درخت و ميوه‌اي است بومي جنوب غرب آسيا و اروپا كه ميوه آن ترش مزه و سرخ رنگ است. بلندي درخت آن ۳ تا ۱۰ متر است. براي آلبالو خواص زيادي ذكر كرده‌اند كه از جمله مي‌توان به ارزش آن در درمان التهاب كليه، ناراحتيهاي كبد، معده و روده و نيز بيماري‌هاي تبدار اشاره كرد. دم كرده آلبالو خاصيت ادرار آور داشته و از قديم به ارزش آن توجه داشته‌اند. از اين ميوه براي تهيه آلبالو پلو، اشكنه آلبالو، شربت آلبالو و ترشي آلبالو و يكي از پر طرفدارترين ليكورهاي جهان ويشنوكا و موارد ديگر استفاده مي‌شود.

ارز غذايي آلبالو
صد گرم آلبالو ۱۶ گرم مواد قندي، ۰/۸۵ گرم پروتئين و ۸/۶ كالري دارد. بعلاوه صد گرم آن حدود ۵۰ ميلي گرم كلسيم، ۲۰ ميلي گرم فسفر، ۱ ميلي گرم آهن، ۴۰۰ واحد بين‌المللي ويتامين آ، ۰/۱۴ ميلي گرم تيامين، ۰/۱۲ ميلي گرم ريبوفلاوين، ۵ ميلي گرم ويتامين C و نيز مقداري سديم، منيزيم، پتاسيم، مس، روي و املاح ديگر دارد.
 
آلبالو براي چه اشخاصي خوب نيستكساني كه ورم روده دارند چون آلبالو ترش است و سلولز دارد دير هضم مي‌شود.كساني كه از معده يا روده‌ها عليل هستند مي‌توانند آلبالوي پخته را به صورت كمپوت يا مربا مصرف كنند، البته در اين موارد آلبالو چون پخته مي‌شود، قسمتي از مواد حياتي خصوصا ويتامين‌هاي خود را از دست مي‌دهد ولي به آساني هضم مي‌شود. با وجود اين بعضي از كساني كه از جهت معده و يا روده‌ها عليل هستند، مي‌توانند هضم اين ميوه را تحمل كنند به شرطي كه صبح ناشتا به مقدار كم آن هم كاملا رسيده باشد، مصرف كنند.كساني كه ديابت دارند مي‌توانند به حد اعتدال آلبالو بخورند زيرا قند آلبالو از نوع لولوز است و اين قند را بيماران ديابتيك مي‌توانند جذب كنند.اشخاصي كه چاق هستند نبايد آلبالو را به عنوان دسر يا غذاي اضافي علاوه بر غذاهاي مخصوص رژيم خود مصرف كنند ولي به عنوان يك غذاي اصلي مي‌توانند از اين ميوه مصرف نمايند زيرا آلبالو داراي كالري كمي است و شيپور اشتهاي كاذب را خفه مي‌كند.
آلبالو براي افراد مبتلا به بيماري‌هاي كليه بسيار مفيد است، از بروز نقرس و روماتيسم پيشگيري مي‌كند، ادرار‌آور است و از رسوب نمك در رگ‌هاي خوني جلوگيري مي‌كند و به كار منظم قلب نيز كمك مي‌كند. مصرف آلبالو، چربي خون، قند خون و فشارهاي اكسيداتيو را كه از عوامل اصلي بروز بيماري ديابت است، كاهش مي دهد.

خواص خوراكي آلبالوآلبالو براي اشخاصي كه طبع گرم دارند و يا دچار حرارت و گرمي شده اند مفيد است. ولي براي اشخاصي كه سرد مزاج هستند مفيد نمي‌باشد، مگر اينكه آن را با خوراكيهاي گرم و خشك مثل ادويه جات و زعفران مصرف شود. آلبالو براي رفع حرارت و تشنگي و دفع غلظت خون و دفع صفرا مفيد است. خون را صاف مي كند.
هرگاه آب آن را يا مرباي آن را با يك دهم رازيانه مخلوط كنند، جهت دفع سنگ مثانه و حرارت مثانه و سوزش مجاري ادرار بوسيله بول بسيار نافع است.
هرگاه مغر و دانه آن را خوب كوبيده و با پنجه مالش داده، و فتيله نرم از آن بسازند و در مجراي بول و ادرار بگذارند در صورت وجود جراحت و ناراحتي، آن را برطرف مي سازد و ادرار بدون ناراحتي دفع خواهد شد، و شاش بند را برطرف مي كند.

سردي آن بيشتر از گيلاس است و برعكس گيلاس خشك است. براي افراد گرم مزاج مناسب است و حرارت صفرا را فرو مينشاند.براي افرادي كه در گرما حالت تهوع پيدا مي كنند مناسب است و معده آنها را تقويت ميكند.افرادي كه سوزش ادرار بدون عفونت دارند،با مصرف آلبالو بهبود پيدا مي كنند.

ميوه آلبالو

موارد و مقدار مصرف نيكوتين

رفع علايم قطع مصرف نيكوتين براي كمك به ترك سيگار آدامس: در زمان احساس نياز به مصرف سيگار، يك آدامس جويده مي‌شود (حداكثر ۲۴ آدامس در روز). افرادي كه كمتر از ۲۵ سيگار در روز مصرف مي‌كنند بايد درمان را با آدامس‌هاي mg 2 شروع كنند و افرادي كه روزانه ۲۵ يا تعداد بيشتري سيگار مصرف مي‌كنند، بايد در ابتدا از آدامس‌هاي mg 4 استفاده نمايند. پروتكل درمان ۱۲ هفته‌اي بدين صورت مي‌باشد:

هفته‌هاي ۱ تا ۶ : هر ۱ تا ۲ ساعت يك آدامس جويده مي‌شود. بهتر است حداقل ۹ آدامس در روز استفاده شود.
هفته‌هاي ۷ تا ۹ : هر ۲ تا ۴ ساعت يك آدامس جويده مي‌شود.
هفته‌هاي ۱۰ تا ۱۲ : هر ۴ تا ۸ ساعت يك آدامس جويده مي‌شود.
قرص مكيدني: افرادي كه اولين سيگار را طي ۳۰ دقيقه از بيدار شدن مصرف مي‌كنند بايد از قرص mg 4 و ساير افراد بايد از قرص mg 2 استفاده نمايند. پروتكل درمان ۱۲ هفته‌اي بدين ترتيب مي‌باشد:
هفته‌هاي ۱ تا ۶ : يك قرص مكيدني هر ۱ تا ۲ ساعت (حداقل ۹ قرص در روز).
هفته‌هاي ۷ تا ۹ : يك قرص مكيدني هر ۲ تا ۴ ساعت.
هفته‌هاي ۱۰ تا ۱۲ : يك قرص مكيدني هر ۴ تا ۸ ساعت.

توجه: در هر بار مصرف نبايد بيش از يك قرص مصرف شود (حداكثر ۵ قرص طي ۶ ساعت و ۲۰ قرص در روز).

پچ پوستي: هر پچ براي ۲۴ ساعت مي‌باشد.

افرادي كه ۱۰ يا تعداد بيشتري سيگار در روز مصرف مي‌كنند:
هفته‌هاي ۱ تا ۶ : روزانه mg 21
هفته‌هاي ۷ و ۸ : روزانه mg 14
هفته‌هاي ۹ و ۱۰ : روزانه mg 7

افرادي كه كمتر از ۱۰ سيگار در روز مصرف مي‌كنند:
هفته‌هاي ۱ تا ۶ : روزانه mg 14
هفته‌هاي ۷ و ۸ : روزانه mg 7
اسپري بيني: بر اساس نياز يك تا دو پاف از اسپري هر ۱ ساعت استفاده مي‌شود (حداكثر ۱۰ پاف در ساعت و ۸۰ پاف در روز). هر دوز اسپري (دو پاف) حاوي mg 1 نيكوتين مي‌باشد.

موارد منع مصرف نيكوتين

حساسيت به نيكوتين يا اجزاي فرمولاسيون
بيماراني كه در دوره پس از MI سيگار مصرف مي‌كنند
بيماران مبتلا به آريتمي‌هاي خطرناك يا آنژين شديد
بيماري فعال مفصل فك و ناحيه گيجگاهي (آدامس)
بارداري
بيماران غير سيگاري
موارد احتياط: هايپرتيروئيدي، فئوكروموسيتوم و ديابت وابسته به انسولين؛ التهاب دهان و گلو؛ بيماران داراي سابقه ازوفاژيت، زخم گوارشي، بيماري عروق كرونر، آريتمي‌هاي قلبي، بيماري وازواسپاستيك، آنژين، هايپرتانسيون، هايپرتيروئيدي، فئوكروموسيتوم، ديابت، نارسايي شديد كليوي يا نارسايي كبدي مصرف فرآورده اسپري بيني در بيماران مبتلا به اختلالات مزمن بيني (مثل آلرژي، رينيت، پوليپ و سينوزيت) توصيه نمي‌شود.
ملاحظات اختصاصي

۱- پچ پوستي ممكن است حاوي فلزاتي مثل آلومينيوم باشد؛ بنابراين پيش از MRI بايد برداشته شود.
۲- در بيماران داراي اختلالات پوستي، پچ نيكوتين بايد با احتياط مصرف شود.
۳- اختلالات دنداني ممكن است با مصرف آدامس نيكوتين تشديد شود.
۴- آدامس نيكوتين بايد به آرامي جويده شود تا جذب آن افزايش يابد و درد فك بروز نكند.
۵- منافع استفاده از پچ پوستي به مدت بيش از ۳ ماه اثبات نشده است.

نكات قابل توصيه به بيمار

۱- آدامس بايد به آرامي جويده شود. پس از احساس مزه نيكوتين، آدامس را در گونه قرار دهيد و پس از رفع مزه دوباره آن را بجويد. اين كار را تا زماني كه مزه به طور كامل حذف شود ادامه دهيد (حدود ۳۰ دقيقه).
۲- قرص مكيدني نيكوتين نبايد جويده يا بلعيده شود بلكه بايد به آرامي در دهان مكيده و حل شود (حدود ۲۰ تا ۳۰ دقيقه).
۳- پچ پوستي نيكوتين نبايد بريده شود، زيرا در اين صورت نيكوتين موجود در آن سريعاً‌ تبخير مي‌شود.
مصرف در كودكان: اثربخشي و ايمني دارو تأييد نشده است.
مصرف در شيردهي: ترشح دارو در شير مشخص نيست. با احتياط مصرف شود.
مصرف در بارداري: در حيوانات تراتوژن بوده است. نيكوتين موجود در سيگار ممكن است باعث حاملگي خارج رحمي، كاهش وزن نوزاد هنگام تولد و افزايش خطر سقط خودبخودي شود. درمانهاي دارويي به عنوان خط اول پيشنهاد مي‌شود. در صورت نياز به استفاده از نيكوتين، فرآورده‌هاي با مصرف متناوب نسبت به پچ ارجح مي‌باشند. در صورت استفاده از پچ پوستي، پيشنهاد مي‌شود كه فرآورده در طول شب (هنگام خواب) برداشته شود.

تداخل دارويي 
نيكوتين مهار كننده ضعيف آنزيمهاي CYP2A6 و CYP2E1 مي‌باشد.
مصرف همزمان سايمتيدين ممكن است سطح پلاسمايي و اثرات نيكوتين را افزايش دهد.
مصرف همزمان Peginterferon Alfa- 2b ممكن است باعث كاهش سطح پلاسمايي و اثرات نيكوتين شود.
غذاها و نوشيدني‌هاي اسيدي جذب نيكوتين را از قرص‌هاي مكيدني كاهش مي‌دهد.

اطلاعات داروها

مكانيسم اثرگذاري نيكوتين

نيكوتين يك آلكالوئيد طبيعي است كه اثرات خود را با تحريك عقده‌هاي اعصاب خودكار و سيستم اعصاب مركزي از طريق رسپتورهاي اختصاصي اعمال مي‌كند. در دوزهاي بالا، تحريك اوليه با بلوك انتقال عصبي همراه مي‌شود.

فارماكوكينتيك
جذب: جذب نيكوتين از راه پچ پوستي آهسته‌تر از بقيه فرآورده‌ها مي‌باشد.
متابوليسم: كبدي بوده و عمدتاً به كوتينين (Cotinine) متابوليزه مي‌شود كه فعاليت ضعيفي دارد. نيمه‌ عمر نيكوتين ۴ ساعت مي‌باشد.
دفع: در ادرار دفع مي‌شود. كليرانس كليوي وابسته به PH مي‌باشد (دفع در ادرار اسيدي بيشتر مي‌باشد).

اشكال دارويي: 
Tablet: 2 mg
Spray, Solution: 10 mg/ml, 10ml
Patch, Extended Release: 14mg/24h, 15 mg/16h, 21mg/24h, 7mg/24h
Gum: 2 mg
اطلاعات ديگر:
طبقه‌بندي فارماكولوژيك: نيكوتين (آلكالوئيد گياهي)
طبقه‌بندي درماني: داروي كمكي در ترك سيگار
طبقه‌بندي مصرف در بارداري: رده D (اسپري بيني)
نام‌هاي تجاري: Nicotinell-TTS

عوارض جانبي مصرف نيكوتين

اعصاب مركزي: سردرد، اختلال تمركز، افسردگي، گيجي، بي‌خوابي، عصبانيت.
دستگاه گوارش: تحريك گلو و دهان، سوء‌ هاضمه، التهاب دهان همراه آفت، يبوست، اسهال، نفخ، خونريزي لثه،
سكسكه، درد فك، تهوع، افزايش ترشح بزاق، تغيير حس چشايي، اختلال دندانها، استوماتيت همراه زخم، خشكي دهان.
متابوليك: ديسمنوره.
تنفسي: سينوزيت،‌ سرفه.
عضلاني ـ اسكلتي: درد پشت، درد مفاصل، درد فك و گردن، درد عضلاني، گزگز اندامها.
پوست: آكنه ، راش، واكنش‌هاي حساسيتي در محل كاربرد پچ پوستي.
ساير عوارض: علايم قطع مصرف، واكنش‌هاي حساسيتي، فراموشي، آفازي، برونشيت، برونكواسپاسم، ادم، ميگرن، احساس كرختي، درد، پورپورا، اختلال بينايي.

منبع: اطلاعات نيكوتين

اگر پس از بيدار شدن از خواب دهانتان خشك مي شود، علت آن خوابيدن با دهان باز است. اگرچه مي توان اين مشكل به ظاهر ساده را با نوشيدن يك ليوان آب برطرف كرد اما مي تواند به بروز مشكلات دنداني در آينده منجر شود. در حقيقت افرادي كه با دهان باز مي خوابند، بيشتر در معرض پوسيدگي دندان ها هستند.

در يك بررسي، پزشكان نيوزلندي سطح PH بزاق ۱۰ فرد سالم را براي مدت چهار روز اندازه گيري كردند. PH مي تواند ميزان اسيدي و قليايي بودن مايعات از جمله بزاق دهان را تعيين كند. همچنين در اين آزمايش از نيمي از شركت كنندگان خواسته شد كه با مسدود كردن مجراي بيني، تنها از راه دهان نفس بكشند.

نتايج به دست آمده نشان داد كه وقتي اين افراد از طريق دهان تنفس كردند، متوسط PH در محيط دهان آنان ۶.۶ بوده كه نشانه اسيدي بودن است.

به گفته پزشكان نيوزيلندي، زماني كه شركت كنندگان مجبور بودند در طول شب از راه دهان نفس بكشند، سطح PH بزاق آنها به ۳.۶ كاهش يافت و اين در حالي است كه وقتي سطح PH به كمتر از ۵.۵ برسد، دندان ها مواد معدني خود را از دست مي دهند.

به طور معمول بزاق، دندان ها را در برابر پوسيدگي حفظ مي كند، اما در صورت كاهش مواد معدني دندان ها، تاثيرات حفاظتي بزاق نيز كاهش مي يابد. باكتري هاي توليدكننده اسيد در فقدان بزاق رشد مي كنند و اسيد بيشتر با تجزيه دندان، موجب پوسيدگي آن و تحريك بافت هاي نرم حفره دهاني مي شود.

متخصصان تاكيد دارند كه توليد بزاق در شب كاهش مي يابد و بنابراين افرادي كه با دهان باز نفس مي كشند، در معرض فزاينده خشكي دهان و پوسيدگي دندان هستند.

وجود پوليپ، مخاط بيني، بزرگي شاخك هاي بيني در بزرگسالان و بزرگي لوزه سوم از عوامل بروز تنفس دهاني هستند.

كودكاني كه به طور مادرزادي سوراخ بيني بسته اي دارند، يا دچار تنفس دهاني ناشي از گرفتگي بيني هستند، از لحاظ تكلم مشكل دارند و تو دماغي صحبت مي كنند كه اين مسئله در شكل گيري شخصيت آنان اهميت خاصي دارد.

تنفس از راه دهان باعث تغيير در فك و صورت فرد مي شود. باز ماندن مداوم دهان باعث مي شود صورت حالت دراز و كشيده پيدا مي كند و افرادي كه در اثر تنفس دهاني داراي فك جلو آمده هستند، در صحبت كردن، غذا خوردن و اداي برخي كلمات دچار مشكل مي شوند.

خشكي مداوم دهان، لثه ها، تنگي فك بالا و مشكلات لثه از عوارض مهم تنفس از راه دهان هستند. زماني كه فرد نتواند به راحتي از بيني نفس بكشد، ناچار است اكسيژن مورد نياز بدن را از راه دهان تامين كند و اكسيژني كه به بدن مي رسد دما و حرارت آن تنظيم نيست و اين مسئله سبب خشك شدن دهان، مشكلات تنفسي و ريوي در فرد مي شود.

افرادي كه نمي توانند به خوبي نفس بكشند، اگر مشكل آنها در داخل بيني و به دليل بيماري هايي مانند پوليپ و التهاب لوزه ها باشد، مي توان با روش هاي دارويي و عمل جراحي اين مشكل را از بين برد.

مصرف سيگار، الكل و اضافه وزن از عوامل تشديد كننده ي تنفس دهاني هستند. عدم مصرف داروهاي آرام بخش و آنتي هيستامين، كاهش وزن و همچنين خوردن شام در اوايل شب مي تواند به كاهش تنفس دهاني در فرد كمك كند. از ديگر عللي كه منجر به تنفس دهاني مي شوند، انحراف بيني و تومورهاي بيني است. همچنين بزرگي بيش از حد لوزه ها نيز منجر به انسداد بيني مي شود.

خشك شدن دهان در اثر تنفس دهاني، نفس كشيدن را سخت كرده و از اين طريق هواي سرد وارد ريه ها مي شود كه اين هواي سرد اسپاسم راه هاي هوايي را در پي خواهد داشت. تنفس دهاني بر روي فرم فك ها و صورت تاثير گذار است.

تنفس دهاني كه خشك شدن دهان را براي فرد در پي دارد، منجر مي شود كه او هر شب از خواب شبانه بيدار شود كه اين خواب ناخوشايند بر روي كارآمدي فرد در طي روز تاثيرگذار است. تمركز و فراگيري را در كودك مختل كرده و از طرفي در افراد بالغ منجر به عصبي شدن و بي حوصلگي به دليل خواب ناكافي مي شود.

تنفس از راه بيني به دليل موهاي داخل آن كه نقش حفاظتي را بر عهده دارند، از ورود اجسام آلرژي زا و اجسام خارجي ممانعت مي كند، اما وقتي تنفس دهاني باشد، اجسام به راحتي وارد ريه شده، عفونت و آلرژي در داخل ريه ايجاد مي كنند.

تنفس دهاني تاثير عمده اي بر روي تكلم ندارد، اما گرفتگي بيني باعث مي شود ترشحاتي در حلق ايجاد شده و صدا خشن شود.

راه هاي درماني در خصوص تنفس از راه دهان اين است كه ابتدا بايد علت توسط پزشك متخصص مشخص شده و سپس درمان انجام شود، براي مثال در صورتي كه علت، انحراف بيني خيلي شديد باشد، بايد انحراف بيني درمان شود.

منبع: عوارض تنفس با دهان

روغن گياهي چه به صورت جامد يا مايع يا كره ي گياهي (مارگارين) باشد، به هيچ وجه كلسترول ندارد.
البته شركت هاي سازنده اين حقيقت را خوب مي دانند، زيرا در روغن گياهي كلسترول وجود ندارد ولي همچنان روي محصولات خود مي نويسند كه اين روغن كلسترول ندارد، زيرا مي خواهند وانمود كنند كه اين شركت كلسترول محصول را جدا كرده است (جهت تبليغات تجارتي و فروش بيشتر).

كره ي گياهي و روغن هاي جامد گياهي همان ارزش را دارد.. كالري همه ي روغن ها چه جامد وچه مايع مساوي است و هر يك قاشق ۱۲۰ كالري دارد و هر ۱۰۰ گرم ۹۰۰ كالري دارد.

پس وقتي مي گوييم كه فلان روغن خوب است، متأسفانه بعضي از آن اين طور برداشت مي كنند كه اين روغن چاق نمي كند ولي حقيقت امر اين است كه براي چاق شدن، همه روغن ها، جامد يا مايع، گياهي يا حيواني به همان اندازه چاق مي كنند ولي از نظر سلامتى، تفاوت زيادي دارند. بيشتر روغن هاي مايع نسبتاً سالم است و درجه ي سلامتي آن بستگي به مقدار اسيدهاي اشباع شده ي آن دارد كه هرچه ميزان اشباع روغن بيشتر باشد، ضرر آن روغن بيشتر است.

درصد اشباع بعضي روغن ها

روغن زيتون، كانولا، ذرت و آفتابگردان ۱۲%
روغن سويا، كنجد ۱۵%
روغن پنبه دانه ۲۲%
روغن بادام زمينى ۲۴%
روغن كره ي گياهى ۶۵%
روغن هسته خرما ۸۳%
روغن نارگيل ۹۰%

به نقل از دكتر كرماني